Higher, higher, higher

ZATERDAG 22/07 

Toen we wakker werden leek het wel alsof de kerstman langsgekomen, iedereen liep zenuwachtig en opgewonden rond. De storm was overgewaaid en had een dikke laag vers sneeuw achtergelaten. Ze maakten zich allemaal klaar om te gaan skieen en wij maakten onze rugzakken en trokken onze wandelschoenen aan, want roy's peak lag uit de wolken. De tocht omhoog was zeer steil. Het eerste deel was door velden en we lieten af en toe enkele koeien en schapen opschrikken. Er huppelden ook vrolijk wat konijnen en enkele rare vogels waren ook van de partij. Na een tijdje zaten we onder vriespunt en moesten we dus verder door de sneeuw. Dit maakte het stijgen moeilijker omdat we dieper wegzakten (en beetje zoals op zand lopen). Nog hoger begonnen we op ijs te lopen. Door de toppen van ons voeten in het ijs te slaan konden we blijven stijgen. Nog wat hoger en we hadden het wolkendek bereikt. De top zat weer in de wolken , we besloten toch even te wachten. Eerst warm indoefelen en dan middageten. Er kwamen steeds meer mensen naar boven, maar na een half uurtje wqchten werden we beloond. De wolk vloog over en de zon kwam tevoorschijn. Iedereen wou tegelijk op de piek staan en daardoor moesten wij wachten. Maar uiteindelijk konden ook wij ons erop wagen. Onze weg naar beneden verliep moeizaam met veel wegslieren en poepzitten. Doordat er al zoveel mensen waren gepasseerd was het sneeuw platgetrappeld en al aan het smelten. De mensen die naar boven kwamen hadden dus nog eens extra moeite. We kwqmen onderweg weer de duitse meisjes tegdn waarmee we vastzaten in de sneeuwstorm. Ze besloten zich niet in de sneeuw te wagen en met ons terug mee af te dalen. Ondanks het spectaculaire uitzicht dag er bovenaan te zien was. Eenmaal beneden was het 3 uur en reden we richting Queenstown de bergen door. Onze auto had moeite met al die steile hellingen en gelukkig vertrokken we nu pas want eerder waren de wegen blijkbaar geeloten door de storm overal naast de weg lagen afgevallen takken. Afgepeigerd maar voldaan kwamen we aan.

ZONDAG 23/07

Vandaag besloten we het rudtig aan te doen we gingen en kleiner wandelingetje doen en uitslapen. Dus om 10 uur checkten we uit en gingen we op weg de berg op. We voelden alle drie dat onze spieren gisteren goed gewerkt hadden. En bovenaan kregen we een uitzicht over de stad. Minder mooi dan gisteren weliswaar maar het was ook een minder grote inspanning en mischien raakten we die prachtige uitzichten wel gewend. In de namiddag liepen we rond in de stad van winkeltje naar winkeltje en kochten alle drie een souvenier. En om 3 uur in de namiddag vertrokken we richting de volgende stad te aneu. We waren niet voor het donker binnen en nu zitten we hier voor heel weinig geld op een driepersoonskamer met eigen badkamer en keuken. Nogal een verschil met twee nachten geleden. Morgen trekken we richting milfort sound en moeten al om 5 uur op voor de kronkelende tocht door de bergen.