Ki Aora

Zaterdagavond besloten we nog naar de Redwoods te rijden om de avondwandeling te maken hoog in de bomen (25$). Op de hele wandeling was er verlichting geplaatst in de bomen. Het gaf een zeer mooi effect tijdens de nachtwandeling. We hadden ook een goede dag uitgekozen, aangezien het volle maan was en er maar weinig wolken waren. Dus toen we naar boven keken over de toppen van de bomen heen, zagen we alles heel helder terwijl het in het bos zelf donker was. Het bos was dichtbij ons hostel en we gingen morgen nog eens terugkeren om de Redwoods in daglicht te bewonderen.

 

ZONDAG 09/07

Vandaag besloten we wat langer te slapen om dan te vertrekken naar een Maori Village (40$). De Tewhakarewarewatangaoteopetauaawahiao (Er liep geen kat op het toetsenbord :) )  was een dorp die bewoond werd door echte Maori's. Dit was ook het goedkoopste dorp die je zelfs gratis kon bezoeken als je de gids niet wenste. Voor het andere dorp iets buiten de stad werd er meer geld gevraagd en het hele dorp was opgezet voor toeristen. De Maori's werkten daar om dan later op de avond terug te keren naar hun dorp, waar ze al eeuwen wonen (het dorp dat wij dus bezochten). Deze was gebouwd op thermisch gebied, waardoor ze hun eten dankzij moeder natuur gratis konden stomen. Het warme water werd ook gebruikt om te baden. De Maori namen twee keer per dag een bad om alles te ontsmetten en gezond te blijven. Een van de neven van de gids was een bad aan het nemen terwijl wij uitleg kregen. Hier gaa  ze ook in bad zonder kleren aan, awkward. Ook gingen we naar het kerkje. Er waren veel Maori's die overzee gingen en daardoor was iedere godsdienst toegestaan. Toen de tour gedaan was gingen we in de winkeltjes van nog meer neven en nichten van de gids een souveniertje gaan kopen voor onzelf, elk een ketting. Dagelijks om 11u15 was er een voorstelling. Deze ging vandaag binnen door omdat het teveel aan het regenen was. Ze toonden de Hakka voor, deze dans was ontworpen om de vijand weg te jagen. Daarna zongen ze een liefdeslied over Hinemoa en Tutanekai, een soort Romea en Julia maar met een goede afloop. Ze wouden ook dat het publiek participeerde. Zo zongen en dansten we hoofd, schouder, knie en teen in het Maori's. De kinderen kregen deze taal ook op school, zodat ze zeker niet zou uitsterven. Doordat alles zodicht bij ons hostel lag, konden we terugkeren naar het hostel om een pizzaatje in te steken. Daarna maakten we een wandeling in het daglicht door de Redwoods. Doordat het zo'n slecht weer was kwamen de rode kleuren niet helemaal tot uiting. Het hele bos was aangelegd en kwam van de Redwoods van California, omdat deze zo groot worden en dus perfect zijn om te gebruiken als haardvuur en om huizen te bouwen. Daarna reden we door en maakten een wandeling rond de Blue lake heen. Helemaal aan de andere kant van onze auto was er een uitkijk punt die ons liet uitkeken over het groene meer aan de ene kant en het blauwe meer aan de andere kant. Jammergenoeg waren de kleuren bijna niet te onderscheiden door het slechte regenachtige weer. Na deze twee uur durende rondrit waren we moe genoeg en keerden terug naar het hostel waarbij we rechtvoor ons een prachtige zonsondergang zagen. De zon was vandaag toch nog even komen piepen.